به گزارش خبرگزاری مهر، جمشید سلام زاده، با اشاره به برگزاری دوازدهمین کنگره بین المللی داروسازی بالینی ایران در روزهای ۱۷ لغایت ۱۹ خرداد ۱۴۰۲ در مرکز همایشهای بین المللی رازی تهران، اظهار داشت: این رویداد با شعار "داروساز، دانش، مهارت و تعهد" و با حضور اساتید برجسته داروسازی بالینی و پزشکی کشور به صورت حضوری برگزار میشود و علاوه بر سخنرانیهای عمومی و کاربردی، پانل ها و کارگاههای تخصصی نیز برگزار خواهد شد تا علاقمندان بتوانند حداکثر استفاده از مباحث را داشته باشند و سعی بر آن است که مطالب کاملاً کاربردی، بر اساس مطالب و مسائل مرتبط با داروسازان در داروخانهها، منطبق بر نیازهای نظام سلامت، و در چارچوب فرمولری و دارونامه رسمی کشور همراه با معرفی جدیدترین توصیهها و راهنماهای درمانی باشد.
وی با بیان اینکه داروسازی بالینی به شکل و مفهوم یک رشته مستقل تخصصی داروسازی در کشور ما، از یک سابقه تقریباً ۳۰ ساله برخوردار است، گفت: در طول این ۳۰ سال، اگرچه این رشته تخصصی داروسازی با فراز و نشیبهایی مواجه بوده و چالشهای متعدد و مکرری را در حوزههای آموزشی، پژوهشی، درمانی و اجرایی طی کرده است، ولی به برکت انگیزه مقدّس و پشتکار قوی پیشکسوتان این رشته در کشور از یک سو، و نیازهای شناخته شده نظام سلامت در حوزه ارتقای خدمات مشاورهای و بالینی داروسازی و مراقبتهای دارویی با هدف تجویز و مصرف منطقی داروها از سوی دیگر، زمینه بسیار مناسبی را برای حضور قوی و پررنگ این رشته و متخصصین آن در عرصههای آموزش، پژوهش و خدمات دارودرمانی فراهم نموده است.
سلام زاده افزود: با توجه به بیش از ۱۵۵ هزار تخت بیمارستانی فعال در کشور که قریب به ۱۱۰ هزار تخت مربوط به بخش دولتی است، ما حتی در بیمارستانهای دانشگاهی، هنوز از استاندارد داروساز بالینی فاصله قابل توجهی داریم. امید داریم که مسئولین نظام درمان و دارویی کشور در وزارت بهداشت و سازمانهای بیمه گر، نگرش و اراده لازم برای ایجاد فضا و شرایط مناسب برای حضور فعال و نقش مؤثر داروسازان بالینی در تیم مراقبت از بیمار در بخش بستری و سرپایی را حمایت و نهادینه نمایند.
وی ادامه داد: قطعاً ما در جایگاه ایده آل برای این رشته و خدمات قابل ارائه توسط متخصصین داروساز بالینی قرار نداریم. هنوز خدماتی هستند که باید تعریف و استانداردهای مربوطه تدوین شود و همچنین تعرفههای خدمات نیز باید تحت پوشش سازمانهای بیمه گر قرار گیرد تا حداکثر بهره مندی از مزایای حضور این متخصصین در تیم درمان حاصل شود. جایگاههای بالقوه ای به جز بخشهای بالینی بیمارستانی از جمله صنایع داروسازی، حوزههای مدیریت کلان دارویی، مراکز تحقیقات بالینی و…، نیز هستند که باید بسترسازی مناسب برای حضور داروسازان بالینی در آنها انجام شود و تعریف جایگاهها و پستهای استخدامی باید در دستور کار نظام سلامت کشور قرار گیرد.
سلام زاده بیان داشت: متأسفانه چالشهای ناشی از این خلاء جایگاه، به خصوص در دانشگاههای فاقد دانشکده داروسازی و نیز مراکز درمانی مستقر در شهرهای غیردانشگاهی، به مراتب آزار رسانتر بوده که بعضاً به بی انگیزگی در دانش آموختگان این رشته و هدر رفت منابع محدود موجود در بهره مندی مناسب از این عزیزان منجر میشود.
رئیس انجمن متخصصین داروسازی بالینی ایران گفت: با نگاهی به کشورهای توسعه یافته متوجه میشویم که ایجاد زمینه مناسب برای حضور داروسازان بالینی در مراکز بیمارستانی و نیز ارائه خدمات سرپایی مراقبت دارویی توسط ایشان، تا چه حد میتواند در ارتقای خدمات داروییِ منجر به منطقی شدن تجویز و مصرف داروها، کاهش هزینههای دارویی بیماران، افزایش اثربخشی رژیمهای دارویی، کاهش عوارض و تداخلات دارویی، افزایش رضایتمندی بیماران و نهایتاً بهبود کیفیت زندگی بیماران مؤثر باشد.
وی افزود: قطعاً در کشور ما نیز این پتانسیل به میزان غیرقابل انکاری وجود دارد و به خصوص با توجه به محدودیت منابع در حوزه سلامت و لزوم استفاده بهینه از این منابع محدود، توجه به جایگاه و نقش خدمات بالینی داروسازان در تمامی سطوح نظام سلامت اجتناب ناپذیر است. داروسازان بالینی، پیشرو این خدمات بوده و آماده توسعه و عرضه این خدمات و بازتعریف نقش داروساز در عرصههای ارائه مراقبتهای دارویی هستند.
نظر شما